SOBACIK
Seni hep odanın kenarına koyardik.
Etrafını minderle döşerdik Çevrenide boş birakirdik ki iyice isinalim diye Kış gunllerimizin en sıcak dostu sendin Senin çevrende toplanıp sohbeten haz aldık, senin çayın ile tatlandık, Ben ilk şiirimi o ela gözlü kıza senin yanı başında yazdım Sen çıtır çıtır odunlari yerdin içimdeki korda beni İzmir’in o soğuk ayaz gecelerinde yorganım ile,senin sıcaklığın vardı üzerimde. Senin üzerinde babamın abdest güğümünün ıslık sesi, hayallerimin fon müziği gibiydi.. Tavana vuran sarı gölgende aşkımın resmini çizerdim.. Hele pazar sabahları şöminende kızaran ekmeğe margarin sürüp afiyetle yemek yokmu Yanında bi tutam çökelek, Birazda zeytin Bide çayın Uff be Halil İbram sofrası gibi tatlı olurdu... İçli yanardin bazen Agit tuterdi bacandan Sevda türküsü fisildardı yüreğin gümbür gümbür. Sezermiydin ne içimdeki burukluğu kederi Derlesir gibiydin benimle... Hep senin dibindeki pencereye verirdi yüzünü babam Elinde tesbihi dilinde Allah Dalar giderdi rahmetli senin sıcaklığında Kestirirdi namaz vaktine kadar. Anam mutfağı yanına taşımıştı Malum senin sıcaklığında yemek... Bir başka tatliydi Hiç unutmam bi keresinde çok üşümüştüm Isanayım dedim yaktın avuclarimi, Yüreğimin yanıgı yetmezmiş gibi Yinede sana kizamadim sobacık Hee bide neyi severdim, Bizim evin karşısındaki tepelerden mantar toplardım Üzerinde pişirirdik bide tuzladimmi hani suyu cikardida içerdim Uff be ne datlı olurdu ama.. Yıllar geçti sobacık yıllar oldu Seni fırlatıp attık Kimimiz bir eskiciye sattık seni Oysaki sattığımız hayatımızmış Ulan bir demir yığınıdır döşedik Evin dört köşesini her odayada koyduk adı kalorifer denen cesed Isıtsın diye...ısıttı da bizi sobacık Ama ben hep üşüdüm Yüreğim buz tuttu Hani sen bizi çevrende toplardında bize hikaye anlatırlardı En güzel sohbetleri yapardık Hükümet kurar meclisi bozardik Kalmadı bunlar artık Ev içinde ev olduk herkez dağınık Artık herkesin dostu yanlızlık oldu O kalorifer denen illet evi issitti Ama bizi bizden soğuttu.. Artık ne kahvaltının Nede yemeklerin tadı var Nede mantarin nede gönlümdeki aşkların Sen gittin gideli Ben hep üşüyorum sobacık Fevzi Öztürk |
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin susmasın
_______________________________________________Saygılar