ACI...Oturmuştu alçak duvara, Gönlünde bir yara, Bir şey görüyor gibi bakıp yere, Sonra dalıyordu ufuklara... Solgun yüzünde Derin bir sevdanın izi, Bakışlarında ruhunun gizi Simsiyah gözlerinden damlıyordu. Yarısı kül olup uzamış sigarasından Çekip derin bir nefes, Kulağında çınlayan hep o ses... Çağıran, çıldırtan o tatlı ses... Atıp sigarasını hoyratça ezdi. O dar, loş sokaklarda yine Saatlerce gezdi... Güçlü, ulu bir çınardı önceleri, Oysa şimdi, Çöken omuzları, Kırık kalbiyle, Mahzun haliyle Sevgiye açtı. Yürüyüp, yürüyüp Kendinden kaçtı... Hâlenur Kor |
Başetmeye çalışsada bohçalardan bir yüreğin mutsuzluğunu harika bir dille anlatmış şair kutlarım yüreği