Sensiz Nefessiz!Yine dalmıştım düşlerimin arasına Baktım ki sen geliyorsun martıların uğultusuyla Karanfilin hazzı deryasından Bir ummanın o eşşizleşen sahnesinden Silinmeyen kalan izlerinden Halime işlenen nakışların hecesinden Mağrur halinle sen süzülürken Hayâ perden salınıyordu yanaklarından arın pervasıyla Yere düşen her damla yaşı Göz pınarların hicran ile öyle salıyor ki Ezelde rahmetin Naif mağfireti,eEdebi halinin şevkiyle Senin gelmen demek yüreğindeki sızının Bir çağlayan iştiyakıyla galeyana gelmesiydi Mahzunlaşan sokak aralarından Gecenin sinsi olan karanlığında sinede vuku bulan Acının hissedilmesi ve sessiz iniltilerin kesilmemesiydi Elbet dayanamazdım Ne hazindir ki kendi halimeydi Melalimde oluşan bu mevcut kahrım, dinmez sancılarım Velhasıl sitemlerim Acımasız hezeyanlarım Sefilliğimde ki acizliğimin önünü alamadığım acı izleriydi Sen gelemezdin Çok kederliydin şu an Dünyadan göçüp gitsem de bilmem ki hiç anacakmısın Aşkın için reva görülen Halimde yaşadığım divaneliğimi Sensizliğin viranesinde hemhal olduğum garip sefilliğimi Ruhu solgun Bu bedende ki anlamsızlaşan teni Günlerce bir müşkül canı, hicran firkatinde gezdirdiğimi Mustafa CİLASUN |