Sevmek
Kapansa yüzüne bin kere kapı
Bin kere yeniden çalmaktır sevmek Uzanıp umudun karanlığına Bir ömür orada kalmaktır sevmek Görmesen bir gülüş bir nazar yardan Kâşane kurmaktır hatıralardan Ummayıp ihsanı yazdan bahardan Buz ortasında gül olmaktır sevmek Gün gelir maşukun çatılır kaşı Gün gelir zehr eyler ekmeği aşı Dökülse de oluk oluk gözyaşı Huzuru çilede bulmaktır sevmek Ak düşse saçına belin bükülse Kurusa toprağın suyun çekilse Sinene umarsız dertler ekilse Bıçağa kurşuna gülmektir sevmek Kâh Mecnun’un çöle kazılan izi Kâh kayıp ülkede korsan denizi Bazen kalp ağrısı, dinmez bir sızı Bazen bir bakışla ölmektir sevmek |
Bin kere yeniden çalmaktır sevmek
Uzanıp umudun karanlığına
Bir ömür orada kalmaktır sevmek
Sanırım hayatta ki; en zor ve ağır yüktür "sevmek."
Sevmek nasıl da şiirlerin bel kemiği bir sözcüktür ki,
neler yazdırmaz ki şaire...Buradakilerin eskizler
olduğunu düşünüyorum,yani bu görünen aysbergin
küçücük bir parçası sanki.Hece şiirinizi beğeniyle sindire
sindire okudum,finalide çok iyi tebriklerimle.Başarılarınız
daim olsun.Saygı ve selamlarımla.