AŞK MEŞK KÖŞK İLE HASBİHALAŞK MEŞK KÖŞK İLE HASBİHAL Sen iklimin sert yanı tufan sunan mecnunsun Hiçlerin koynundayken yazılmış bir kanunsun Aşikâr değil siman kırılmış aynalara Mahlukat barındırmaz kurumuş eşrefin de Temaşa yüklü bulut düştü senden firara Şimdi kim var bilemem ibresiz kin hedefinde Tez vakitte var artık vicdan yüklü karara Ezdiğin her yaprağı işle ruh gergefinde Susuzluk tavan yapsa pas düşer kurnalara Renklerin ahengiyle doku canı aşk ile Cana değen ne varsa ansın yürek meşk ile Sırta inen hançerle anılmasın hiç bir ad Sıratı aratmaz bil vicdanın yanık sesi Cezbine mazhar olma aşılama ruha yad Neylesende nafile dolmaz sevap kesesi Şimdi hal-i hazırda sona yaklaştı miad Kulağın tıkamazsan yoklar şeytan pensesi Kul hakkı üzerinde nefsi körükler biad Şükürle sıva gönlü parlat canı aşk ile Sabrına aç kapıyı kurul gönle köşk ile Sökülür mü örgüsü can ören kainatın Bir tersin bir yüz ile birleşmişse sırrı âlem Karnını guruldatmaz geğirtmez kanaatın Henüz sönmeden göze ışık tutan meşalem Seni sen yapan ile konuşsun zanaatın Şiirler ağlıyor bak yazar mı kırık kalem Kurt düşmüşse toprağa neylesin ziraatın İçinde azalan ne çoğalırken aşk ile Kağıda sitem etme coşmalısın meşk ile Sür alnına kaderin misk-i amber kokusun Defet gitsin ömründen kızarmayan her yüzü Dilin Rahman ve Rahim gönlün amin okusun Suçlayıp durma sakın yakanda rozet güzü Zarafet yükle ruha ahir edep dokusun Elbette bir gün gelir bulursun sende düzü Bil ki sen can varlığı şirk de tema yokusun Haydi silkelen artık nur katığın aşk ile Asla yokluk çekmezsin mütevazi köşk ile Arafta mı kaldı ruh sıkışır durur yürek Nisyansız bir gecen geçmiyor neden böyle Döşünü kazar gibi saplanır arsız kürek Bunca sızının kahrı cana minnet mi söyle Kaç güftesiz besteye makamdır Nişabürek İşittiğin tüm sesler bağdaşmaz ruh da köyle Caddeler boğar seni şehir de olmaz sürek Kalıba verilmiş can sökün etmez aşk ile Yan ağla dön ağla sen içi geçmiş meşk ile Vur kendini geçmişe asıra dem tutarak Keder kokan kaderin belki güler yüzüne Söyle neyi çözdün dün gaflet hapı yutarak Sabrın sonu selamet dayan anın üzüne Kel başa şimşir olmaz dişi kırık bu tarak Düşman başa bakıyor dost mil çekmiş gözüne Hiç ileri gidilmez eskiyi unutarak Gönderde dalgalansın şanlı bayrak aşk ile Nice sefa sürersin vatan adlı köşk ile HÜZÜN ŞAİRİ: N Y |
tebrıkler
güzel şiir için
saygılar...