ilk öpücük
ben senin benim en karanlık günlerimi aydıbnlatma ihtimeklini sevdim
durup duruken sana öfkelendiğim gibi hiç yokken sana içimde yılların geçkalmışlığına olacak öfkemle attıgım o tokat gibi yaknız ve kimsesiz geçen akşamlarda elme bir örgü alıp aklımı saran örmcek ağlarından kurtulmayı dilerdim. ki sen bir yerlerin karanlığına gizlemişken. ofkem sana kırgınlığım sana tutuğun ellerin gunahkarlığına. benim elimi tutmak istemdi kimse bana uzanan her el dokunmak istedi sadece. yüreğime değil tenime.. ama sen ilk öptüğünde beni adıyamanda sehvet değil bir garip sefkat hissettim dudaklarında. ve acıdan çok titremişti ve gözlerin çok ağlamış gibiydi. yüreğin kırık biraz ellerin kirli ama masum kandırılmış gibiydi benim gibi... seni seviyorum |