ağlamak...
Görmek istemediğim insanları görmek zorunda olmaktan,
İçindeki kötü niyeti Daha onu açığa çıkarmadan sezdiğim insanların bu yüzünü, insanlara anlatamamaktan, Bile bile cahil, Bile bile sahtekar,ve bile bile masum görünmeye çalışan insanlardan, ve onu hayatımdan çıkaramamaktan, Kendimi kendimden utandıracak kadar beni öfkelendiren, Herkesten ve herşeyden nefret ediyorum, HER DEFASINDA Yeniden yeniden sevmeye çalışıp hayatı, Ve hayatın benim onu sevip sevmememi çok da sallamadığını her gördüğümde, bozup ağzımı bildiğim ve duyduğum, ve hatta duymadığım sözlerde ağız dolusu küfürler etmek istiyorum, Her defasında yeniden ve yeni baştan bir tövbe ile hayata başlayıp, YENİ BİR BAŞALANGIÇ YAPMAK İÇİN İçimi dolduran kinlerden kurtulmanın belkide mümkün olmadığını görüp AÇIP kollarımı kollarım kadar, yalnızlığım, aşağılanmışlığım, kırılmış ve bir kenara itilmişliğim kadar, arkamdan söylenmiş ve söylenmiş olabileceğini düşündüğüm sözler kadar kendime sarılmak, çekip dizlerimi karnıma, ağlamak, ağlamak, ağlamak istiyorum... |
cam kırığı kaldırımlar ve sokak lambaları sırdaşım
dilime dolamışım umarsız küfürleri
sensiz bir kenti küfre tutuyorum
her seferinde yıkımlara adım atmışım
her adımın karşılığını kaçamak bir bakışla alıyorum
savruk adımlı çoğul yalnızlıklardan''
Durun, durun ağliyayım...