İçimizde yılların yorgun ve soluk sesi.
Yadımızda demlenir hüzün nice zamandır.
İnce belli naz solur iz bırakır busesi.
Hatıra kervanının yola çıktığı andır.
Takvim yapraklarına nişan hayal kahvesi.


Gün erir şeker ile fani ömür azalır.
Taze başlangıçlar hep başka iklimlere has.
Sükunet mevsiminde dil hüzünden haz alır.
Gam akan kurnalardan dolar ağır ağır tas.
Hatıra atlasında zişan hayal kahvesi.


Gün aşıp gider iken sularda ateş yanar.
Tükenen nefeslerin sayını bilmeyiz.
Gidenleri ardından kalanlar daim anar.
Dostlar tebessümünden kalır gözde nemli iz.
Anılar sayfasında tufan hayal kahvesi.


Kimi dem kahve olur kimi dem çay içilen.
Kallavileşen derdi götürür sevgi seli.
Muhabbet yumağına sarılır ipek çilen.
Dostluktur yad edilen ebedi ve ezeli.
Canların takıldığı has han hayal kahvesi.
Ankara, 09.10.2013 İ.K