I.
-Vuslata kapalı, hasrete açık,
Yüreğime bir yağdın ki sıcacık!-

A sevdiğim biliyor musun?
Ben bu şiire çiçeklendiğimde,
Gözlerime kına yaktı yokluğun!
Gurbet, kızıl püskülünü serdi üzerimize!

Bir sonsuz ışıktı tüm hayâllerim
Ebem kuşağının alı kırıldı!
Kâinatın leyli karanlığında
Yitik bir süreyyâyım şimdi!

Birer birer parçalandı ellerim
Al alma’nın ince dalı kırıldı!

O, en keskin kılıcını bende denedin!
Kin boşandı ağzından yedi düvelin
Ben bir yorgun Asyalı
Sen bir Tuna’lı gelin!

II.
-Benim yurdum bir geçilmez ovacık
Sılaya kapalı, gurbete açık!-

Hazan döke döke geçer geceler!
Can, hicrana sürüklenir, bilirsin!
Ufukları sarmış gamlı gölgeler
Beklerim ki o gül yüzün belirsin!
Kardelen kokulu bir kuzu meler,
Yanık türkülerle çıkar gelirsin!

***
Bir soylu küheylanın
Bilmem kaçıncı koşusudur bu
Billur ırmakların soğurduğu
Bir acı sudur bu
Bu, gönlümün kızıl gül uğultusu
Çıldırırken yalnızlığın sesinde
Ardımda kanlı düğün
Önümde pusu!

Kadersiz bir yüz yılın
Hazin görüntüsüdür bu!
Bir senin uğrunda parçaladığım
Göğsümün süsüdür bu!
Bir imtihan gününün
Gürültüsüdür bu,
Bu amansız izmihlâl!
Elif, yorgun yüzümde
Bir münzevi ilmihâl!

-A sevdiğim, kaşın olmasa hilâl
Beni vurmazdı melâl!-

III.
-Hasretine yığılmışım daracık
Işığa kapalı, zindana açık!-

Bu acıyı ben eskiden tanırım
Akarsuyum, akarım kıvrım kıvrım
Acı kokarım, gamlı gurbet kokarım
Bir yolcuyum sadağında ay gülüşü
Sağrağında nice bin yıllık düşü!

Hatırlıyor musun
Neler neler bıraktığımızı?
Fırat’ta çağlayıp
Tuna’da aktığımızı!...
Çağların kalbine
Karanfil taktığımızı?!

***
A sevdiğim, ne güzeldi?
Rüzgârlara kan gülleri salmak
Ne güzeldi?
Göğsünde yatıp göklere dalmak
Ne güzeldi?
Gittin,
Gidişin bağrımı
Mızrak gibi deldi!
Sevdâna yanıp
Bir senin olmak
Ne güzeldi?
Âh!..
Ne gülüştü?!

Mor dağları tipi sardı
Baharın tuğu düştü!

***
-Rodoplarda kardelendik
Drinada kırmızı gül!
Uçan kuşlar gibi şendik
Neş’ebazdı gamlı bülbül!

Ben göğsünde al gülüştüm
Gurbetine yenik düştüm!

Dualı bir meş’âleydik
Nazlı sünbül ve lâleydik
Bu hasrete boyun eydik
Alev alev yandı gönül!

Ben göğsünde al gülüştüm
Gurbetine yenik düştüm!-

IV.
-Kör kuyuda asılı bir kovacık
Güneşe kapalı, göklere açık!-

Benden yüz ışık yılı
Uzaklardasın şimdi!
Bu yüzdendir
Bu dünyanın karanlığı!
Bu toprakta Mevlâna’ca,
Yunus’ca bir gülüştüm!
Ya nedendir zulmetin hükümranlığı?
Ben cihâna sığmayan bir cihândım
Evlâd-ı Fâtihan’dım!
Sanki yorulmuş gibi,
Kurşun yemiş bir kuş gibi,
Gurbetine yenik düştüm!

-Ateş yağmurudur
Omuzlarımda vebâl!
A sevdiğim, kaşın olmasa hilâl
Beni vurmazdı melâl!-

-Yollar seni hasret
Beni sevdâ dokumazdı!
Her seher bu gam bülbülü
Bâdısabâ okumazdı!-

V.
-Kuramadım ki gönlünde yuvacık
Hasrete kapalı, vuslata açık!-

Sevdâlı güneşler doğuyorken bakışından,
Yâr her gece, bir başka silah çekti kaşından!

Kaç can balanın göğsünü gam dağları sardı?
Rüzgârlara kaç yavru kuşun
Çığlığı düştü?!
Gurbet ki yaman vurdu,
Göğün bahtı karardı!
Öksüz ve yetim yurduma
Asrın çığı düştü!
Sahralara bir yavru kuşun
Çığlığı düştü!

***
O, en keskin kılıcını bende denedin!
Kin boşandı ağzından yedi düvelin!
Ben bir yorgun Asyalı
Sen bir Tuna’lı gelin!

___________yitikozan