ah Nazım;
demiş
(güya),
Atatürk;Rahmetli
’önce seni asmalı,
sonra oturup dar’ının altına
bir güzel ağlamalı’

gerçekten
demiş mi
bilmem
sebebi
Nazım’ın kaleminin zamana sivri gelmesiymiş
sipsivri
ve kasten / isteyerek
teammüden
pervasızca kullanılmasıymış
(güya).
gerçek sebep bilinememiş
böylece bildirildiğinden
hep
derinden /derinden
resmen / fiilen
böyle bilinmiş

vallahi
vebali söyleyenlerin boynuna
günahları demir ile taş gibi üstlerinde kalsın
yalan söyledilerse yiğit arkaları yere gelsin
de
analarının yüreği cayır cayır yansın
çatlasın
mısır gevreği gibi patır patır patlasın

ama şimdi
herkesçe fikir birliği ile
konsensüsensel yani
uysal kaplanımız / aslanımız
yiğidimiz
dünyaca bilinen övüncümüz
medar-ı iftiharımız

öldü ya ,ondan ...
kabesi de yıkıldı
üstelik
zararsız /gayrı

tarih ona da bir mümtaz yer ayırır artık
lütfen hani
Dadaloğlu’na, firavun’a
Köroğlu’na ayırdığı kadar
Aziz nesin’e,Can yücel’e
ve de
Mehmet Akif Rahmetliye
Arif Nihat Asya’ya,
Saidi Nursiye
Necip Fazıl’a

tehlike geçmiştir.

okur geçeriz
konar göçeriz

Nesimi’ye, Itri’ye ne yaptıysak
bir müddet sonra
onlara da dik alasını yapar
anma günleri düzenler
heykellerini dikeriz

Homeros’u, İliyada’yı da okuruz
Yunusu da.
Rock ta dinleriz
ilahi de


ancak
sonunda
anlaşılması zor
ne dediği belli olmayan
çağdaş şiirler yüzünden
şiir okumaz olduk kardeşim

şiirsiz kalınca da
hep beraber milleten beraber
kavun olmuşken ne güzel / gerisin geri
düvelek olduk, kelek olduk
çağdaşlık liginde milletçe nefsimizi küme düşmüş bulduk
sadaka taşlarının mucidi atalarımızın kemiklerini sızlattık
Tarihimize sövmeyi bilgelik sandık
sokaktan geçenin elinden çantasını kaptık
uzun müddet gasb suçunu hırsızlık saydık
velhasıl her alanda
kaptı kaçtı olduk

şarap içmezdik
altın vuruşlarla ölür olduk
Düşmanlarımızı dost bilip
Birbirimizi vurur olduk

anan - atan nur içinde yatsın; derdik
Piri fani emanetleri huzurevlerinde bulduk

Hakk için...
Allah için...
şu keskin zekalarımızı !
kamil -kelamlı dillerimizi !
ve
neo modern gönüllerimizi !
içinden çıktığımız
tosbağa misali tıh dediğimiz
milletimizle
kendi kendimizle yani
anlaşabileceğimiz bir lisan ile değerlendirsek
ben sana batıramam mı
sanıyorsun
sivri dilimi
ve / veya
kalemimi /şeyimi /her şeyimi
deyip
birbirimize dürteceğimize
halkla haşir neşir olsak
kadınlarımız çoluk çocuğa göğüslerini / göbeklerini açacağına
kalplerini açsalar
baba ocağı-ana kucağı, deyimini yeniden hatırlasak
insanca yaşasak

diyordu
biri /habire
kulağımın dibinde /sanki içinde

hak verir gibi oldum
sonunda dayanamadım
dur dedim
sen söyle
ben yazayım

hemen yan yattı / çamura battı
ama dedi
neee! dedim
kendin yazmış gibi yaz.

tamam dedim
tamam
ben yazmış gibi yazayım

Abdülhamit zamanında mıyız.!.
bu güne bugün
yarım yamalakta olsa Avrupalıyız

ne yani
fikrimi döveni
benim evire çevire
dövme hakkım yok mu
hayların var
huyların var
hatta gayların var
haylama - gaylama hakkı
da
benim
bin yıldır bu toprakların sahibi
unutulmuş
şehitlerin torunu
kısasa kısas hakkım yok mu

kimin lan bu ülke
ne diyon lan sen köftehor
diyerek
onlar
yüzbin defa ölüm yok dese
ben yüzbin bir defa var
var
kardeşim /bir tanem
canım benim
babam vardı öldü,
dedem de/ anam da
mezarlıklar neyin nesi diyeceğim
gerçekleri söylemekten asla ve kat’a
vazgeçmeyeceğim.

. olağan üstü güzel şiirinizden
biri koyup üç kere nasiplendim.
kutlarım,şair kardeşim
ve / teşekkürler ederim..
sizi okumak ayrıcalık
duanı okudum diye, şu anda
kalbim mütmain
saygı ve selamlarımla.
ÂMİN E ÂMİN


Hacı Ali Bayram
ALANYA /01/008