Başlar göklere erdi, sıyrılırken hüzündenGecelerin bağrından, göz açarken sabaha Huzuru içer miyim, bilmem ahu gözünden Sevda taze dalında, tomurcuktayken daha Mutluluk okur muyum? Acep güzel yüzünden Kuşlar göç etti burdan, sen bana geldin güzün Öyle güzel baktın ki, içime aktı hüzün Utandın, eğdin başın, al güle döndü yüzün Kıssadan hisse kaptım, o mânalı sözünden. Gönlüm, gönlüne düştü, aşk yurduna varıldı Kıskandı mavilikler , sanki gökler yarıldı Gönüller hemhal oldu, bir potada karıldı Başlar göklere erdi, sıyrılırken hüzünden. Gözlerin konuştuğu, vuslatta ki o demde Gönüller bir atmalı, şu üç günlük âlemde Mahrem duygular gizli, şiir yazan kalemde İnsan ibret almalı, sığındığı özünden. Arada dağ olsa da, gönül dinlemez ferman Ayak kalbin ardında, mecal tüketir her an Umutlar tükenmeden, derde yetişir derman Kavuşma türküleri, düşer gönül sazından. |
aşk ve sevgi doluşmuş mısralara.
umutlar ve özlemler buram buram tütüyor.
kaleminiz daim olsun