Dokunma Gecelerime
Ve sen ey şafak
Söyle, dilek olup tüten hangi gecenin şafağısın Gözlerimde bu kaçıncı rötar Gerçek misin, serapları mı diriltiyorum Söyle, hangi uzaklığın masalısın Neden kovarsın gönül yalnızlığımı sakladığım karanlıkları Mühürle, dudaklarım gibi buruk kalsın gecelerim Ortaya çıkıp da beynimi bulandırmasın gölgeler Korku ekilmesin, biçilmesin zamansız, yeter Ben sevdiğimi söyledim, hep söylerim Endişe fırtınalarından saklanırım başımı kumlara gömüp, sen düşünme Kendi ellerimle dostluğumu teslim edeli yıllar oldu Anahtarını kaybettim yüreğime vurduğum prangaların Bir ben varım, bir de gönlümün yalnızlığı ellerimde Tek isteğim hülyam her gece gülümsesin odamın bütün pencerelerinde Uyursam şayet şaşırıp gecenin bir saatinde Rüyam hiç bitmesin gönül yalnızlığımı sattığım En güzel yakamozlar yapışsın sulara Hiç kızarmasın ufkum, sevileyim rüyam boyunca Taşlar olmasın her şafak başımı koyup yattığım Uyandırma sakın beni ey şafak Her gece gibi kendimi gecelerime saklayayım Azcık merhamet et Gecelerimi uyandırma yeter İstersen söyle hemen yüreğime sevilmeyi yasaklayayım Gönlü yalnızın gönül yalnızlığından korkusu mu olur Balık sudan korkmaz bilmez misin Öyle sevdalıyım ki karanlıklara ey şafak Mümkün değil Sen benim kadar geceleri sevemezsin |
öylesine gecelere sığınmış ki çünkü gecelerde sevdiği var sevgisi var şafağı bile istemez olmuş şair.. hüzündü şiir hemde çokk... ama öylesine duygularıyla sarıyor sarmalıyor ki insanı sıcacık akıyor yüreğe sağolun varolun hocam yürek sesinizi yürekten kutlarım her daim saygımla..