ANNEME ÖLDÜĞÜMÜ SÖYLEMEYİN
Anneme öldüğümü söylemeyin,
Haylaz çocuk yine gecikti desin. Anneme öldüğümü söylemeyin, Bu akşam da yemeği bensiz yesin. Anneme öldüğümü söylemeyin Bana sorarsan dünyanın en büyüğüyüm Anneme sorarsan O’nun en küçüğüyüm Anneme öldüğümü söylemeyin. Bilsin ki O’nu yoksul yanımla Huysuz yanımla,başkaldıran yanımla, Ve çocuk yanımla seviyorum. O’nun beni olduğum gibi Sevdiğini biliyorum. Boşuna söylemeyin öldüğümü Annem inanmaz size Daha çocuk O der Şayet göremezse beni Bulamazsa ellerimi Gelir mezar toprağımı yer Anneme öldüğümü söylemeyin O ararsa bulur beni Yanık bir Anadolu türküsünde Belki hüzünlü bir şiirde Belki de ezan sesinde Anneme öldüğümü söylemeyin… Yılmaz Özdemir |