Dilsiz Rahmet Aşk Gökyüzümde…Çoğul bir yaşanmışlık ağrısı unutmaya çalıştığım Ve sensiz düşlerin o aşk vadisinde kendimde yitikliğim… Senli bir konsermiş yaşamak İçli bir şarkıya tutunup haykırarak ağlamak Ne zor bilmezsin! Mektup beklemek senden Aşkın o mor boyalı hücrelerinde Kavuşmasız çöllerin seraplarında Yine sensizlikte kaybolmak! …Seni düşündükçe rep yapar bedenimde çocuklar, Ömrümün hicran parklarında üşüyor illegal âşıklar… Güneşi doğuruyor bir kadın, Göğüslerini emzirirken analar anılara Çığlıklar bastırıyorum özlemli göğsüme Avuçlarımda yağmur çığlığı Sevmenin çağı çoktan geçmiş ah Asmalardan şimdi unutuluş damlıyor! …Dilsiz rahmet aşk gökyüzümde, çarklarda hüzün Dalda yaprak üşüyor, dirençsiz gönlümüz üzgün… Dili geçmiş zamanın nabzında çoğalırken vahşet Kara derili çocukları almıyorlar parklara Arenada savaş çığırtkanları mahcup Beyazı aktan ayıramadık asırlarca S/aklı öfkelerimizin rahminde ölüm saklandı Kan oldu ellerimiz, kin koktuk Sahipsiz mezarlıklara çok ölüyü gömdük! …Kıyam/et bildirileri büyür dudakta, gülücük açmış toprakta Bedeli ayrılıkla ödenmiş aşklar değiş tokuş ediliyor yatakta… Mum sessizce akıyor, kendi derinliğine sığmıyor Yosun küsmüş denizine, ölü kuşlar mavide yüzüyor Ertelenmiş sevinçlerin küfesinde hüzzam çiçekler Tersine çizilmiş mor coğrafyada üşüyor aşk Sevinç küflü bir ekmek artığı ah! Soğuktan üşümüş avuçlarımı ısıtmıyor artık aşklar Selahattin YETGİN |