KÜL
Yağmurum ol da yağ külüme;
külümden, çamur olurum. Güneşim ol, doğ üstüme, çamurdan, hamur olurum. Mahirim ol da al eline; Dört başı mahmurun olurum. Kırağı ol, dolu ol da vur sineme; Talan vurmuş dalda, gülün olurum. Çiy ol da damla, dudağıma, buseme; lal dilimle, bülbülün olurum. Bir bakışın değmeyecekse gözüme; İhtiyacın yoksa, nargilede közüme, suya at söndür, olmadı bas böğrüme, bu ateşi sen yakmıştın ya içime; yana yana, döne döne, yine külün olurum. 03.10.2013 Ömer KIYAK |
külden yeniden varolmak ve tekrar yanarak kül olmak,
yalnız çöğür ne demek bilmiyorum,
açıklarsanız sevinirim..
tebrikler bu güzel şiire,
selâmlar..