Yetim RuhumKorkuların kavga edecek birini ararken hep Yetim olan ruhumu kayıt ettirecek bir yer bulamadım hala Anne diyemez ya üvey çocuklar sokak kedileri gibi Anne baba ile birlikte doğmanın şaşılığından hep El yordamı ile aradığım elin zulanda saklı Sonra elim üşüdü Senin kaçakcılığınla dolmuşken içim Neye yakalanacağımı bilemeden Arkamdan koşan bir ses acıyı ufledi adımlarıma Sen öyle uyandığımda hatırlamak için ağladığım Rüyalar kadar acımasız olmadın Olmadın çünkü Ne sen Ne ben Hiç yaşamadık Ölmedik... |