"Tam da gideceğin sırada aşkın ile sınanmak"....

Öyledir dost hani ölüm anında yaşamanın kıymeti bilinir ya.
Hani ; nedamet sarılır ya boğazımıza bir nefes için bin zahmet çekeriz ya, işte böyle bir şey...

Şu tırnak içinde ki cümleyi alıp gitsem diyorum.

Ve birileri bana "hırsız" dese gözlerime baka baka.
Bugün hırsızlığı ne çok yakıştırdım kendime, altı üstü bir cümle için...

Ey anka, bana bir tüy ver kanatlarından, nasıl olsa düşemiyorum peşine.

Aziz vuslat; ben senin yüceliğini çektiğim ıstırabtan bilirim.
onun için, Yusufun kuyusundan bana bir yudum sessizlik ver, ki figanımın çeperi sadrımın sol yanı olsun...
Şu dilim bir aha şahit olsa, kahrolurum günahın eyvahından. Beni sükut et ey aşk...


Madem ki gayemiz zemzem ile yıkanmak. Öyleyse kurtlansın bedenimiz ne çıkar ki, ezeli sen ahiri sen isen...

Alıp gidecektim bir cümleyi.
Gördün işte, o beni aldı gitti, ne beceriksiz hırsızım..

Ben gönüllü, söz gönülsüz. Demek ki yakışmadı haramilik...

Birileri frene basıyor galiba...

Neyse, satır aralarında ki tüm boşluklar benim. Yürekli cümlelerin tamamı sizin olsun...

Günahı bile sevmişken "hoşçakal" diyerek ayrılığında sınanan aşk...

Eyvallah kalem, eyvallah yürek...Sonsuz selam ve saygılarımla...