Sonbahar ağıtı

Sür atını hazan çınlat inlet ağıtınla
yarış rüzgarla

ve geceye hükmeden uykusuz sararmış yüreğinle
vur zamana körkütük gümüşi eyerini ay vakti

yudumlasın geceyi kadehimden
ki nar kırmızı
dudakları

gözleri yosun
saçları sarıydı sevdiğimin
adı hazan

al gemi azıya sür atını
kıyısı boyunca nehirlerin vadilerin tunçlaşmış akşamlarına

şimdi kırlaşmış hüzünleriyle sevgili
yalnızdır
selam götür ona

ola ki yağmur yağıyordur yüreğinin yaylalarına
bulut buluttur
şimşek şimşektir bakir gözleri
söyle ağlamasın
ağlarsa buraları sel götürür

aramızda kalsın
söyleme
söyleme istersen
başıma karlar yağdırdığını özleminin
söyle
mevsime gülümsesin
güneşlensin dünya
tebessümünden göndersin bana da
bakir gamzelerinden

sür atını zaman
sona ersin ayrılık
kapıda olsun vuslat
uzamasın hasret

koparıp denizin ak dalgalarından bir yaprak
yazsın bana bir name
ağlamasın silinmesin harfler
dört mevsim yaşanırken bu muhteşem doğada
baharlardan bir gün batımı tutuştururken akşamı

badem ağacından bir dal bahar
pembe bahar götür sevdiğime

sür atını hazan
burda kalsın
hüznün sararmış titreşen hışırdayan yapraklarını
göm toprağa

burda bırak Eylül’ü
ona bir Mayıs götür

gülümsesin
bir tebessüm bahşetsin
mücrim gamzelerinden

17/Eylül/2013/Salı/Bodrum

Yüksel Nimet Apel