aç kapıyı
ben geldim sevdiğim ! yeniden
özlediysen eğer aç kapıyı. sar kollarını boynuma ama sakın sorma ! ne dünü,ne bugünü nede yarını. geçmişi yargılama,bana darılma neredeydin diye sakın ha sorma çıplak bakan gözümle karşında ve bir kuş ürkekliği tenimde. ben geldim gülüm, gülistanım sana açıldı gittiğim her yolum, mevsim yaz,günlerden pazar ölümsüzlük iksiri,ab-ı hayatım. ben geldim sevdiceğim yanaş. gir koynuma arsız çocuklar gibi ve hiç bitmesin bu kavuşma sarsın boylu boyunca sevdanın yeli. yada; istersen bir paket makarna ver yolla beni vede kalbini. razıyım. ama aç kapıyı. |
Sadece o şarkıda sevgiliye siz diye hitap edilir.
''Bİçimde uyanan eski bir arzu
Dedi ki yıllardır aradığın bu
Şimdi soruyorum büküp boynumu ah
Daha önceleri neredeydiniz?''
Şiiri okuyunca, bu şarkı geldi ilkin aklıma.
Sevdaları yarım kalan insanlar geldi.
Terk edilenler...
Acı denizlerinde boğulmaya bırakılanlar...
Sonra,
döndüm bir kez daha okudum şiiri...
Demek ki,
gidenler de mutsuz olabiliyor,
bırakıp gittikleri hatıraların sevimliliğine geri dönebiliyorlar.
Deride kalan sevgili,
döneni affedecek midir?
Ya da,
bir paket makarna ile geri gönderecek midir?
O,
yüreğindeki sevginin büyüklüğü ile ilgilidir...
Ona bizler cevap veremeyiz.
Terk edilme acısını çeken verecektir...
İlginç bir şiir olmuş.
Sevinçli bir telaş içindeydiniz.