YAR SENİN İÇİN
Karabük yolunda kaybettim seni,
Aradığım zaman bulamıyorum! İki laf etmeden mest ettin beni, Dönüpte kimseye soramıyorum! Ak saçlı ceylanım gözlerin nemli İçmeye doyulmaz çayların demli Boyuna bakanın gözleri kemli, Senli muhabbete doyamıyorum! Dağların başında duman olsaydın Tokat H/Alayında yaman olsaydın Kırşehir İli’nde Kaman olsaydın, Adını demeye kıyamıyorum! Eller yanmasa da ben sana yandım Alnımda bu leke kalacak sandım Kim ne söylediyse yürekten kandım, Kırıldı gururum sayamıyorum! Pınarın başında oturmuş kalmış Eline yak diye kınalar salmış Bensiz yataklarda rüyaya dalmış, Sensiz uykulara dalamıyorum! DOĞANAY’ım nazar çıkar falında Bir umudum kaldı zeytin dalında Dertlerime şifa kovan balında, Bir parmakta olsa alamıyorum! Kemal DOĞANAY |