BahtiyarRuhun çok örselenmiş, göbek adın Bahtiyar Yaşam çekilmez çile, nefes almak zor dersin Yanakların buz kesmiş, gülüşlerin sitemkar Bir de, yüreğime bak, ne yangınlar var dersin Tüm hücrene kök salmış, bir suskunluk yatıyor Sinendeki yaralar, sanki kabuk atıyor Sen konuşma istersen, bakışın anlatıyor Dert adamı söyletir, gözüne duyur dersin Tek bir telin kalmamış, saçının siyahından Cümleler yetkinleşmiş, yılların eyvahından Çiğ görmemiş kursağın, her günün sabahından Nasipsiz feleğine, gene de buyur dersin Aşk, hükmünü sürsede, başa taç edilmemiş Nadasa bıraktığın, duyguların sev demiş Gönül aldığı tadın, bedelini ödemiş Sevda başa gelince, hakikat uyur dersin Takılmış umutların, yaşamın budağına Keskin düğüm oturmuş, dillerinin bağına Yeri gelir söylerim, dünyanın kulağına Bunca derdin içinde, beni kim duyar dersin Aliye Uyanık ( BOZOK KIZI ) |