(Alzheimer ) “ İnsana Ailesini Unutturan Hastalık “Akıl mantık arası, İletişim delinmiş Ömrünü adadığı amaçları silinmiş Anı bellek tahtası, kırk parçaya bölünmüş Zamanı terse almış, günü unutmuş anam Yakında ki olaylar, hayal meyal bir anlık Her cevap, her sorusu, sanırsın ki yarenlik Gecesi gündüz olmuş, gündüzleri karanlık Sabah, öğlen, akşamı, tün’ü unutmuş anam Ellerini bağlayıp, masal katmış düşüne Kollarına sığınıp başım koydum döşüne “ Haydi gülümse dedim”, hasretim gülüşüne Yanağına yakışan ben’i unutmuş anam Oğluna abi diyor, kızına abla bacı Yaşananlar bir yana, anlatmak büyük acı Hayatını çalandan, hep olurdu davacı Yüzüne saflık çökmüş, kini unutmuş anam Çevresinden bihaber, kendisini arıyor Çöken zihni belleği, yeniden onarıyor Anan, baban kim diye, bize bizi soruyor Üç kızı, bir oğlanı, beni unutmuş anam... Aliye UYANIK / BOZOK KIZI 15.12.2014/ TEKİRDAĞ |
Yüzüne saflık çökmüş, kini unutmuş anam....duygu yüklü...gözlerim yaşardı...