Buğulu Gül
Demlikle semaverin bize sunduğu ödül.
Bazen ince bellide bazen fincan içinde. Gül misalden yadigar dudağa buğulu gül. Efsanesi söylenir bizde Maçin’de Çin’de. Demlenir itinayla damağı burar tadı. Cama renk ahenk verir ışıl ışıl çehresi. Bin bir gece masalı olur büyülü adı. Billur tene sarılır yakut renkli setresi. Buğulu gül bir öykü baş kahramanı demlik. Zamanı ipek soylu cümleleri atlastan. Onun ikliminde hoş eş dost ile yarenlik. Dökülür berrak sular dudağa gümüş tastan. Bazen hüzün buğusu bazen meserret eşsiz. Gecenin serinliği yüzünde şebnem olur. Olmadığı mekanlar kalır aysız güneşsiz. Edasıyla nazıyla dudağa merhem olur. Kitapta kayda geçer demliğin tevazuu. Kelimeler elmastan cümleler ışık misal. Dünya dönüp durdukça anlatılır bu mevzu. Buğulu gül teninde nişan billurdan masal. Ankara, 21.09.2013 İ.K |