3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1068
Okunma
kımıldamadan kırptı dünyasızlığı
her yana saçarken günahsızlığı
gölgeler titredi sevapsızlıkla
ahmakça güldü ağlayamayan gözsüzler
ona, ondan kalana, onsuzluğa
zindansız her yanda mahkumdu oysa
çimensiz rüyalarda ilkbahar
beyazı olmayan kışlarda
karsız bir adamdı
gölgeler titredi hiçlikle
ona, ondan kalana, onsuzluğa
Derin atışlı kuş kalpleri
nefessizce yaşattı tenini
kalbi onların onlar kalbinindi
beraber uçtular oysa
gölgeler titredi gülüşsüz
ona, ondan kalana, onsuzluğa
sonsuzlukta işlenen cinayette
gözünden bir damla yaş
dilinden hala haykırış çıkmakta
sonsuzluğun gölgesi her titrediğinde
ruhum gölgelere kaçar sessizce
hangi sokakta hangi şehirde
hangi ülkede bilmem ama
o ölüyor işte
gölgesi daha doğmamış bebeklerle
ve karanlığa düşen bebeklerin gölgesi
o oluyor ışık olup doğuyor yeryüzüne
O
o
(kim öldürdü gölgesi doğmamış bir bebeği)
5.0
100% (2)