EKSİLTİRKEN ESKİYEN SEVGİLERHırçın deniz, martılar çığlık çığlığa Işık huzmelerinin altında kız kulesi mağrur, dik Üsküdar da gün batmak üzere Bir kadın olan biteni seyrediyor İnsan olmanın en iyi halinde Yüreğinde sevgisi Yadında sevgilerden başka her şey kaybolmuş… Eksilirken eskiyen sevgilerin gölgelerine Simit atıyor! Gölgelerin hesaplarına gülümseyerek Bitimsiz yollar beyin kıvrımları Günah gibi sevgileri yaşatmaya devam ederek Kızıl bir serinlikle ürperiyor balıklar Vakit akşama dönmek üzere Kız kulesine sesleniyor kadın Sebebsiz ve vedasız gitme/dim hiç ben Özgürdü sevdiklerim Tutsakken nefesim Yaşadılar hep içimde sonsuz özlemle Mavi bir nehirdim denizlere akan Bentler koydular, taştım Ulaşmak lazımdı denizlere… Eksildim ama tükenmedim.. Martıların çığlıkları kesildi Üsküdarın ışıkları yıldızları bastırırken Yavaşca kalktı yerinden kadın Bir veda değil bu kız kulesi Yine geleceğim ben! Martıların çığlıklarına inat Güvercinler uçuracağım bu sahilden… |