İKLİM SEFASI
Bir mektup ıslanıyor şimdi
Satırlara düşen kalender sözlerde Kara kalemin üzerinde gri bulutlar Bulutların üzerinde göz göz delik Boşalıveriyor ansızın Farkında bile olmadan Tutamıyorum-ki kendimi Engel olamıyorum-ki hislerime Gözlerim deli bir çayın Taşkın suları misali, Yollarına kurduğum köprüleri dahi Alsada içine Yıkmıyor Yok etmiyor İklim sefası diyorum Ben bunun adına Aşka mutluluktan ağlayan Kalemin yar’e sefası İpek gülüşlerin Narin sefası diyorum ben buna. Hani yaprak suyu tartmazda Süzülürya damlalar Hani göz kapakların tutamazda Kirpiklerinden dökülürya Derin damlalar Hani içten içe dolarda Boğum boğum olup taşarya İşte böyle bir şiirin Sevgi dolu sözlerinden Besleyip büyüttüğüm Aşkı taşırıyorum içimde senin için. Sende sırala şimdi En güzel sözlerini Göl durgunu gözlerinle. Hadi Sende ağla Sende coştur mutluluğunu Taşır yüreğini Taşır ki İki damla suda bir göl olalım {U} { Ç} { U} { K} |