ya mehdi"umut etmek yarınlara, güzel günlere, kimsesiz bir yüreğin etrafı sağır eden sessizliği kadar hüzne katık benliğim. kararırken gökyüzü avuçlarında taşıdığı mehtabı bırakmak istemeyen çocuk kadar yalnız. mihraba çıkan alimin yakarışı kadar gerçek. ya mehdi !! söyle geleceğin anı acizim amayım al şu yarı yamalak meftayı. zira; mehtaba aşık çocuk mihraba çıkan alim ve ben.. inancı yitirilmiş birer nefer gibiyiz. |