aşık olmaya vaktimiz yoktu
aşık olmaya vaktimiz olmadı hiç
yoksulduk, zenginlik sanmıştık aşkı. nuh’un gemisinin yolcularıydık biz titanik’e yabancıydık çünki. ve ne zaman sevişen iki sevgili görsek yanı başımızda, çevrilir gözlerimiz, bakardık biraz sitemkar ve biraz nahoşça. sevmeye vaktimiz olmamıştı çünki. sekiz yaşındaydık koşmaya başlarken peşinden umutlarımızın. ekmek kavgası, gözyaşıydık. dağa yoldaş Serhat’ın, şehit düşen ferhat’ın da bekleyeniydik acıydık çünki. kalem tutan ellerimize tutunmamıştı, başka eller. ne bekliyorsun şimdi sevgili !! zira; bir ananın kolları, bir babanın gözlerindeydi istediğin. yapamam, anla beni !! çünki; Merhametti bizim için aşk dediğin. |