tutarsız bir zamanı geçiyorum
ket vurulmuş gam dolu
hislerin yok olduğu bir boşluk
doğmatik çetrefiller içinde kof
ve arzu duyulmuyor renklere
ben ismini değiştirmem yaşamanın
bir fiske umunç olmasada
geçerim bu zamanı
sanal düşleri yorumlayarak.

hasretine büyüler eskittiğim alanı geçiyorum
solgun bir denizin dehşet kenarı
acı oturmadı daha yüreğime
muzır albenilerimden kurtulamadım
bir şafağı,
bir de,uykuyla geçirdiğim geceleri arıyorum
düşünceler içre ha bire katil olduğum
zamanın katmanları var ya
uçuk,bedenimin her bir tarafı.

çoktandır yitirdim
çoktandır arıyorum
sevdaya akıttığım gözyaşlarımı
kırık-dökük duyguları geçiyorum
hüznün tam ortasında haşlandımda
yitirip aradığım
sevdaya akıttığım gözyaşlarını bulamadım
nicesiz,nasılsız,biçare aşkları geçiyorum
meyvesi harap olan ağacı bildin mi?
sızı,yüreğimin duyduğu tek ses
sarıp sarmalandığım ussuz kalıntılar
pürtleyecek bir muştu bekliyorum sabırsız
ahengine uyamadığım renklerin şıltağı
şafaksız,uykusuz biriyim şimdi
aldatabildiğim kadar aldatıyorum kendimi
huzur sanal bile olsa bulamıyorum.

eey ülkemin esrik acıları
birer birer geçiyorum işte
bereketsiz(!) çarşılarını
verimsiz(!) ovalarını
dağlarını denizlerini
bizi arkalamayan zamanı;
ve aşklarım
Hamit’siz de olsa bir sevda izbesi
gene de geçiyor
yaşamaya direniyorum.
Hamit Tunç-AFŞİN