AH MARA AHUçmaya yeltenen bir kuş gibiyim Kanatlarımı kırıyorlar. Ben dağların özgür çocuğuydum Parmaklıklar ardına hapsediyorlar Ay savuşup gidiyor üzerimden Burada yıldızlar doğmuyor Karanlıklar doğuyor üstüme üstüme. Gel, Mara gel Yırt karanlıkları kendi ellerinle Dik gözlerini güneşin göz bebeğine Şafağın sökümünde, Ruhumda saklı kalan kavuşmaları O tatlı kuşun gagasında Havalandır gökyüzüne Mara… Ah Mara Yalnızlığı al koynuna Onu gülümsetmek yararsız Buruk bir acının eşiğinde Deşer kanaması durdurulmayan yarasını Kının içinde duran keskin bir kılıçtır Yalnızlığın, Başın düşmüş omzuna Gözlerin yol izinde, Ah mara sana mutluluklar bıraktım Doğduğun kentin çocuk bahçesinde. Özlem ÇETİN 15.09.2013 |
Yüreğine kalemine sağlık
Yüreğin susmasın
_________________________________________________Saygılar