kendi sesimden huzun dolu siir
ENKAZ ALTINDA
Baba bak! O görünen annemin eli Senin aldığın yüzükten belli... Kardeşlerimi düşünme, Onlar şu anda parktadır belki... Oyuncak helipkopter alamamıştın ya hani, Bak! onlarca helikopter Hem hepsi de sahici... Kıpırdat gözlerini Konuş benimle baba! "Elle gelen düğün bayram" derdin ya hani, Bu nasıl düğün, bu nasıl bayram Neden yerde yatıyor Teyzem, halam, dayım, amcam... Ne olur birşeyler söyle... Konuş benimle, Hadi benim aslan babam... İstemezsen bu sene okula da gitmem Eğer gidersem, geçen seneki idare eder Yeni önlük de istemem Bir kerecik "oğlum" de yeter... Bacaklarında kan var, Kırıldı mı yoksa? Hemen alçıya alsınlar. Duyuyor musun, Geliyor ambulanslar... Sen iyileşinceye kadar Ben su satar, simit satar size bakarım Annemin çamaşır ipleri yine kopmuş Sen üzülme, ben takarım... Daha dün senin kocaman adamındım, Berbere götürecektin hani, Uzadığı için saçlarım... "Yavrum" de okşa saçlarımı, öp yanaklarımı Babacığım ne olursun, hadi kalk... Sen de bağır, sen de çağır Her taraf yanıyor cayır cayır... "Erkekler ağlamaz" dersin Ama ağlamak istiyorsan ağla Vallahi kimseye söylemem baba.. Gözlerine toz dolmuş, silsene baba... Baba?... Baba..? Yoksa Baba?!.. BABAAAAAAA! Şiir: Yavuz NUFEL |
Ama ağlamak istiyorsan ağla
Vallahi kimseye söylemem baba..
Gözlerine toz dolmuş, silsene baba...
şiiri yaşamak ancak böyle bir şiirle olurdu
tebrikler