Hasret Kokulu Hatr-ı Kahve
Yıldızlar saklanıyor
Puslu bulutlar ardına Saatler leyli vuruyor Yine yangın Ve bir kor daha ... Yasemen kokuları tütüyor burnuma Seni seyredalyorum denize nazır Tahta bir bankta . Vakit geç Haliç durgun O’da biliyor hasret var bu iklimde Artık hırçın dalgalar vurmuyor kıyıya Duruluyor içi pervasızca yansada Sızım sızım yarası kanayıp dursada .. Közde pişirilmiş kahve kokusu Sarıyor etrafı . Fikrime geliyorsun inceden inceye.. Sen pek severdin Hem kahveyi, hem denizi . Oyle ya çıkıp gelsen ansızın Bak öylece oturmuşum Deniz ötemde, kahve berimde Benim için değil de onlar için gel . Bir kahvenin kırk yıl hatrı varmış ya; Sen bi dem’lik gel, bir nazarlık Bir baharlık gel . Gel de ister kırk yıl hatrın olayım Ister bir ömür ... 28.06.13/02.28 Şüheda Nur Ulupınar |