Karanlığa Özlem
Bazı gecelerde,
Yağar yağmurlarım Sırılsıklam edercesine Dostlarım kalkan olur zaman zaman Fakat, hep yalnızsın gecenin karanlığında Yarım yarım sevdalarım var geçmişte Büyük harflerle başlamış Kafiyeler uydurulmuş Yinede yarım kalmış şiir misali Kalakalmış ortalıkta Rafa kaldıracak kadar önemsenmeyen sevdalar.. Güzel dostlarım vardı Dörtbir yanımda ‘’onlar varken bana bişey olmaz’’ dedirten Sonra hepsi tek tek sırtımda iz bıraktı Ummadığım çamurlar doldurdu avuçlarıma Öylece bırakıverdi ortalıkta Kimse bilmedi öylece bırakıp kaçanları İşte öyle geceler varki Yağmur dinmez Şimşek çakar ard arda Güneş yokki gökkuşağı huzuru getirsin Beklersin sabahı Sırf gülebilmek için. 7 nöbetleri tutarsın günlerce Oysa ki mavi, Bulutuyla, gökkuşağıyla, uçağıyla ve yağmuruyla Buralarda mutlu olalım diye var Ama ne yalan söyleyim, O eski tadı da kalmadı mavilerin Karanlığı özler olduk Güven burayı terk edeli beri |