uyanmak
yüzümde geceden kalma bir grilik,
şakıyan muhabbetine saygıdan pencereden düşen mavilik; gün,çimlerin arasından bütün tevazuluğuyla, ağlarını örmeye hazırlanmış,göğsümün yumuşak yastığında. uyanıyorum! pejmürde yatağımın yılgın atını şahlandırmak için, sokağa başımı çevirdiğimde,dört nala koşuyor kelebekler. uyandım! |