( I )
=========
Hem cinsleri kendi mutluluklarıyla sevişirken
Gün çaldıkları geceler de felekten
Kömür toplardı is kokulu Çengi Naciye
Yaşadığı şehrin tren istasyonun da o hemen her gece…
+++
Pek fazlaca esmer değildi
Siyah beyaz alacasına çok yakındı teninin rengi
İyice karartırdı ama yine de kendisini
Raylardan kömür toplarken etrafın da ki is lekeleri…
+++
Kış sert geçecek demişlerdi
Hemen her kış geldiğinde söyledikleri gibi
İnsanların okşamaya hatta okşanmaya
Firar ettikleri geceleri
O hiç gönlünden geçirmezdi
Çalışıp kömür toplamaktan buna fırsat düşmezdi…
+++
Başına kaldığı için geçim derdi
Her türlü arzularını ertelemişti
Güzel çengi Naciye’nin geriye kalan vakti
Galiba istese bile aşk’a yetmezdi…
+++
Hele sağa sola yalpalayan alkollü insanlar yok mu
Karanlıkta üzerine kapaklanırdı onların pek çoğu
Kim bilir kaç gece yaşamıştı çengi Naciye
Kendisine sarkıntılık olarak saydığı bu durumu
Kömür rengine dönsün istemiyordu çünkü namusu...
+++
Gençlik arzularını dahi feda ettiği böylesi geceler de
Hayata karşı onun içi hınca hınç öfke dolu olurdu
Üstüne yıkılan şarhoş insanlardan kendini korurdu
Ve bunun için ellerini yumruk yumruk hep hazır olurdu
Geri dönüp dönüp ırz düşmanlarına vururdu ha vururdu !
Hepsine de henüz dünya gelmemiş küfürler savururdu...

NACİYE (2)
=========

Çengi Naciye !...
Bazı günler küçük çapta ekstrelere de takılırdı
Göbek atma işinden de ekmeğini kazanırdı
Mahalle insanlarının bazı özel günlerin de
Kına şenliği, asker uğurlamaları falan gibi işte
Ufak tefek işlerdi ona göre
Ama boş gecelerin de
Kendisi yine kömür işin de !...
+++
Sert geçecek bir kışın emareleri belli olsa da
Kesin kararlıydı o bu defa
Kömür işiyle meşgul olmayacaktı artık
Hele ki de bir aşk konusu açıldığın da
Hemen fark ederdiniz kırık bir aşkın izlerini onun
Sessizce haykıran yüzüne baktığınız da…
+++
Çengi Naciye’nin yüreği olurdu o zaman da
Sanki kızgın bir tava da !...
Sevmekten çok korkarmış dediğine bakılırsa
Demek ki yitik aşkı sönmemiş henüz daha…
+++
Bu konuda duyumlar şöyleymiş;
Mazide yakışıklı bir çeri başını sevmiş
Karşılık görmemiş
Duyguları haddinden fazla örselenmiş
O yüzden artık gönlü aşk’a küsmüş…
+++
Sevmelere bin tövbeler etmiş
Etmiş ama galiba aşkını unutmaya gücü yetmemiş
Son çare alıp başını uzaklara gidecekmiş
Sevmediği biriyle nikahsız eğleşecekmiş...
+++
Ekstra kahrı,
Kömür karası,
Tren İstasyonun da sarhoş naraları,
Üstüne doğru yıkıldı yıkılacak o alkollü insanları
Çok geriler de bırakmak istiyormuş
Yani unutmak istiyormuş
Ve ancak öyle gerçek olurmuş
Tüm kahır yüklü akşamlardan kopuş !…
+++
Aynı hayatın devamı halinde, bakarsın uğursuz gün de
Ya bir ekstre bitimi dönüşün de
Ya da kömür toplama işin de
Çoğu gece geçtiği karanlık sokakların birinde
Bir sarhoş sataşması marifetiyle
Kim vurduya gidecektir bir gün belki de
Eninde sonun da bizim çengi Naciye !....
+++
Çengi Naciye !...
Nihayet çok arzuladığı uzaklara gitti
Hem de öyle uzaklara gitti ki
Gidiş o gidişti
Zaten o gidiş onun son işiydi
Bir başka gün de baktık ki bizim bahtsız Naciye
Gazetelerin üçüncü sayfasını iliştirilmişti
Maalesef o artık kalleşçe işlenmiş bir cinayet haberiydi !...
+++
Gittiği yer de topladığı kömürleri ekmeğe çevirdiği
Gecelerden bir gece
Namusunu yürek cüzdanına sıkı sıkıya saklarken
Birkaç sarhoş onun güzelim varlığını mundar etmişti !
Naciye kirletilip daha sonra da
Kalan enkazı karanlık bir sokağa sürüklenmişti
Soğuk bir kaldırıma boydan boya serdirilmişti !...
+++
Ah ki ah Çengi Naciye !...
Onun tek suçu ekmeğinin esiriydi
Ateş olmayan yerden duman çıkmazdı derlerdi ya hani
Demesinler diye işte ona da aynısını yani
O hep gönlünde yatan doğru insanı bekledi
En körpe yıllarını onu beklemekle geçirdi
Oysa çok insandan kendisi daha mertti
Ve herkesten daha da çok namusunun bekçisiydi…
+++
Çengi Naciye henüz değmemiş gönlünü de
O güne dek hiç kullanmadığı bakir hislerini de
Sonun da toplayıp götürdü gittiği o ebedi yere
Nurlar yağıyordur dilerim ki şimdi mutlaka,
Nurlar yağıyordur inşallah onun o pak yüreğine !...
X
==================
==================
İ . HAKKI GÜRCANOK
===================