İSİMSİZCE
Mavi sular kapladı etrafımı…
Gidemem dediğim yerlere götürdüler Ardımda ağlayanlar “nereye” dedikçe Sular ruhumu esirlikten hürriyete eriştirdiler Bir dağın yamacında açtı gözlerini ruh Bir rüzgâr vurdu derince Düşerim sandığımı her hissettiğimde Kuşlar tuttu sessizce Gökyüzü mekân oldu hal-i efkâra Gece ağladı Gündüz ağladı… Bir dağın yamacında, Gökyüzü, zamanı sabaha uyandırdı…. Ey sessiz hıçkırıklarımı içine hapseden gökyüzü Geceyi- gündüze çevirene selam eyle Bensiz dünya nasıldır bilmiyorum Ama sen, sakın onsuz cenneti bana hediye eyleme… |
zevkle okdum