HAYAT BULUR MU ?
Dalsam derin bir uykuya Uyandığımda her şey değişmiş olsa Geçmişe dönsem Tekrar babamın küçük kızı olabilsem Gözlerimden akan yaşlar Düştüğümde dizimin acısından olsa Özlemlerde savruluyorum bu aralar Sıcacık bir kucağa Saçlarımı okşayan bir çift ele Tenimi ısıtan buselere Bıkılmayan sohbetlere Kısacası bir kırıntı sevgiye Yüreğimi doldurup taşacak Artık bedenim yorgun savaşlardan Boşa harcanan emeklerden Ellerim nasırlı sarıldığım yılanlardan Her arayış bir hüsrana döndü Sevgi dağıtırken tüm yüreklere Aynalara küsmüşüm Sevgi dilencisi olduğumu görmemek için Şimdi ise ruhum yorgun Dermanım kalmadı tek bir adıma Babamı da çok özledim yine Bu hastalık taşıtmıyor Ne ruhumu ne de bedenimi Yok uzanan bir el Saracak bir çift kol Yıkılmaz bir dağ idim ömrümce Şimdi ise Depremler parçalıyor o dağı Esen her rüzgar kayaları savuruyor Yıkılmaz denen ben Şimdi ayakta duramıyorum Geçmişime bakarken sadece ağlıyorum Ölüm tek çare mi acaba Ama yok o da olmuyor işte Alnıma yazılan süre dolmadan gidemiyorum Hayat başkalarına gümüş tablette sunarken mutluluğu Bana izlemek kalıyor Kaç sevdada çiçek açtıkları Ben yavaş yavaş solarken …. N.C.U ESKİŞEHİR 03 EYLÜL 2013 |