Değerli kardeşim.eylül ayını anlatan çok güzel pastoral bir şiirdi.Sen sevgini yüreğinin ta derinlerinden fışkırtıp çağlayana döndürmüşsün.mısraları o çağlayanın içinde balık gibi zıplıyorlar. kalbindeki o mutluluk duygusu , kalbinde binlerce kandil yanmış gibidir. manevi bir ışıktır o.ne büyük bir ışıltı,ne büyük bir heyecandır bu aryışların sonu.dönüp arkamıza baktığımızda geçmiş olan günlerimizin ne kadar boşa geçtiğini anlıyor ve kendimize zaman zaman kahrediyoruz


Sevindiğim anda sen üzülürsün.
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
Sakın başka bir şey getirme aklına.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...
İLHAN

Gecesi başka güzel, sabahı özlem dolu.
Eylül sanki hayatın tılsımlı kavşağıdır
Ruh çelen efsunuyla Nil’in gizemli yolu
Ve beşinci mevsimin sönmeyen ışığıdır

Eylül'ü ne güzel anlatmışsın can...
Adım adım Eylül soludum ve eylül'ü ne de çok severim oysa, en sevdiğim aydır o...
Hani insan sevdiği deriyi yerden yere vurur misali, biz de vursak ta şiirlerimizde zaman zaman belki de çok sevdiğimizden dir diyorum ben :)
Muhteşemdi...
Sevgim ve saygımla...