İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KİMSESİZ
emirhan52
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1052 okunma
 KİMSESİZ
Daha kırk yaşındayken, kaldım kimsesiz,
Elimi kolumu kırdılar da oldum çaresiz. Kaç ayım geçti biliyor musun senden habersiz, Dünya hep benim olsa, önemi yok şimdi değersiz. Kime derdimi söyledimse, sırtımdan vurdu, Herkes bir şeyler vaat etti de, sözünde kim durdu? Benim yurdum mutluluğun değil, acıların yurdu, Ben dert çekerken, halim nedir, kim gelip sordu? Allah ‘ım nedir bu çektiklerim kadınlardan, İnan korkar oldum ben, attığım adımlardan, Dostum mu var başka benim, içtiğim sigaramdan, Farkı yok artık benim dünyamın, karanlık zindanlardan. Herkes terk etti gitti, kaldım bak kimsesiz, Yaşamakla ölmek fark eder mi sevgisiz, Beni kandırmak çok kolay be güzelim Sen kurnaz ol da, ben salak, ben bilgisiz… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KİMSESİZ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 2.9.2013 23:58:07
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1052
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.