kökler hücrelereylül bir avuç mermi ver bana yapraklarından sen sarı çekirdek sarı kan içenleri mıhlayacağım alınlarının tam ortasından bıktık artık emeksiz arsız kârlarından barış seni hep kanla mı yazacağız biz sıcak ülkelerin soğuk sokaklarına gülerken mezopotamya adamlığımıza yetiş el cabir ayyuka çıktı cahilliğimiz adam kim sıvadı sana insanlığı böyle acemice dil değer dökülürsün yel değer bükülürsün harcını yeniden kar bence çocuk goncanın ilk kırmızısını sürdüm yanaklarına sen gibi kokar sen gibi kızarırsın üzülme çiçeğin yok diye dallarında eylüller gelir geçer kök sende budak sende ağlama kasım |