Fincanın kenarında hüzün mahreçli imiz.
Sükutumuzun şerhi kitapları doldurur.
Kırk yılı uhdesinde taşır daim tertemiz.
Sükunet kervanları Kafdağı’na yol bulur.
Muhabbet durağında biz ikimiz kahvemiz.



Meserret öyküleri yazılır yudum yudum.
Kelimeler düş görür kahve kokulu anda.
Naz tütsülü iklimde yeşerirken umudum.
Dem alır hoş duygular Belkıs tüten zamanda.
Sonsuz sevda ağında biz ikimiz kahvemiz.


Hasretin rengi olur kimi dem kahverengi.
Köpük köpük duygular fincana desen olur.
İçli şarkılar gibi porselenin ahengi.
Notalar ve nağmeler şevkle efsane solur.
Billur gönül dağında biz ikimiz kahvemiz.


Senin elinde fincan zarafet abidesi.
Telve telve kabarır yüreğim heyecandan.
Sen olursun çöllerin emsalsiz tek sudesi.
Kalem sana ram olur riyasız ve de candan.
Ünsiyet yumağında biz ikimiz kahvemiz.
Ankara, 30.08.2013 İ.K