GÖKYÜZÜ MASALI
Dokunduğun yıldızlar göklerden saçlarıma düşüyor
Gümüşi bir renk dokusu Ve cenneti yaşatan o hoş kokusu Ay demiştik Konuşmuştuk en diplerden Korkmuştuk en sonunda gökdelenlerden Korkmuştuk gökyüzümüz hırpalanıyordu çünkü Sarılışlarımız vardı bizim Dostluğu kucaklayıp aşkı kıskandıran Sonsuzlukların ruhunu titreten bir his ile Öyle bir anlamı vardı ki Ağlarken bebekler Solardı çiçekler Korkmuştuk sonra hüzünlerden Yüreğimize düşen matemlerden Çiğ tanelerinden... Kalbimin yanına bıraktığın gülü aldım Önce kokladım sonra kurutup sakladım Şimdi korkmuyoruz düşlerimizden Karşıdan karşıya geçerken Uçaktan korkmuyoruz artık Evlerimizin ışıkları yanıyor çünkü Çünkü evimize aldık gökyüzünü Onu da sakladık Yıldızlar kayıyor avuçlarımıza Biz yerine koyuyoruz usulca... |
Eve almak gökyüzünü ve yenilemek yeniden... Ne güzeldi...
Gökdelenler ve beton yığınları yerine saçlarına yıldız düşlemek...
*
Tebrikler...
Teşekkürler...