Saat tik takları arttıkça
Daha bi keskinleşiyor sensizliğin kokusu.
Daha da büyüyor açtığın boşluk
Ve daha da derinleşiyor.
Düşersem,
Bu sefer çıkamayacağımı biliyorum...
Daha da acıyor işte yaralarım,
İyileşemiyorum...

Hâlâ çare yok!
Senin olmadığın yerlerde hâlâ hayat bulunamadı,
Yaşam belirtisi yok!
Kalbim atmıyor,
En ufak bir heyecan olmadığından olmadığın yerde.
Karşılaşma ihtimalim bile yok!
Senin olmadığın yerde
Güneş bile doğmak istemezken
Ben niye uyanmak isteyeyim ki?
Neden yaşayıp,
Sürdüreyim bu dayanılmaz işkenceyi?

İşkence sürüyor,
Sürdürüyorum ama haklısın.
Ama "her şeye rağmen" diye başlayan cümleler var ya,
İşte hepsi o yüzden...
Gecenin yarısı,
Gözlerim her zamanki gibi kan canağı
Bu gece de uyuyamadım ben.
Ve saat tik taklarına aldırmadan,
Çıktım sokağa...

Karanlığım
Ve sokak lambaları sayesinde oluşan
Gölgelerden başka kimsem yok!
Karanlığımı da kaybedeceğim ama
Güneş doğunca...
Birde gözlerimi açacağım üstelik,
Uyanmak istemediğim bir sabaha daha...

Ahmet Kastancı