Yağmurlu bir vakitti
Bahar mutluluktan ağlıyordu sanki
Ve aşk kokuyordu toprak
Gözlerim gözlerine değdiği an
Susmuştu zaman
Zaman ki ;
Rüzgarın dalında titreyen yaprak ...

Dilsiz bir sevdayla
Sesine düşmüştü sesim
Canıma dolanmıştı
Yürekten bir vaveylayla ...

Ve şimdi
Gözlerimin ufkundan düşüyorum yağmurlara
Bana gülmek yasak ,sana ağlamak
Islanmışsa kirpiklerim
Sesini bırak bulutlara
Kurumuşsa dalında güller
Sararmışsa mevsimler
Suçu senin yâr

Gelip geçse de içimden yaram
Düşse de ayak ucuma
En kör yanımdan
Körelmez duygular bıraktı avucuma
Ruhumun genişliği kadar ...

Sen yanımdan öpüyorum ağrımı halâ
Ellerinle tutuyorum hayatı
Yüreği dalgın
Ve hâlâ gözlerinden bakıyorum dünyaya
Perişan bir canla...

Yazgısında sen olmayan yıllar
Soldukça saçlarından
Geride kalan ıssız akşamlar
Geçmeyen bir sevdanın ıslığını çalıyor
Yokluğunun adı oluyor gece
Hiç bir şarkıda geçmeyen
Özlem oluyor
Hasret bırakıyor sabaha
Ayrılık aktıkça yastığıma
Kirpiğimin sessizliği
Uykusuna düş arıyor..

Nasıl anlatsam
Sensizlik ağır geliyor bulutlara
İklimi kurak denilse de
Gözlerinden başka yeri olmayan bu şehrin
yağmuru hiç dinmiyor ...

23 ağustos 2013

Arzu Karadoğan

k@lbinin £lind£ k@l£m ols@