Keşke hür olsa herkes, güneş kadar, ay kadar
Ve keşke huzur koksa dünya, demli çay kadar

Kimse mavi düşünden ürkerek uyanmasa
Ve çocuk gülüşleri, kan ile boyanmasa

Ve dolmasa gamzeler, artık gözyaşı ile
Ve insanca yaşamak, bunca olmasa çile

Sussa kahpe silahlar ve son bulsa savaşlar
Her savaş bir umuda kurşun sıkmakla başlar

Umut, yitip gitmese delikanlı çağında
Matemler tutulmasa hiç, hüzün sokağında

Çaresiz bekleyişler olmasa duraklarda
Kanamasa kirpikler, akmasa dudaklarda

Bir kayadan aşk ile filizlense merhamet
Taşlaşmış yüreklere savrulsa demet demet

Herkes biri birine sarılsa yeryüzünde
Barışa, koşa koşa varılsa gökyüzünde

Ve barışın elinden sıkı sıkı tutulsa
Ve savaş çıkıp gitse, ebedi unutulsa

Keşke hür olsa herkes, güneş kadar, ay kadar
Ve keşke huzur koksa dünya, demli çay kadar


gönlüne kalemine sağlık

Ve keşke huzur koksa dünya, demli çay kadar...
kutlarım.

ne güzel dilekler bunlar..inşaallah .kutluyorum.selam ve dua ile..

Kim "keşke" demez ki böyle bir şiiri okuduktan sonra.


Ama o treni kaybettik, sular durulmaz artık. İnsan kendi bindiği dalı kesti çoktan.

Çok güzeldi şiir, kutlarım.

mevcut şartlar içinde kendini sağlam tutmak ve karınca gibi umutla devrim için çabalamak en doğrusu kabullenmek ölüm çünkü.

Hümanist düşünceleriniz ve güzel şiiriniz için kutlarım. Saygı ve dostlukla