YAZDIKÇA
Yüreğinden süzülür, kaleminden dökülür…
Yazdıkça arınırsın tüm günahlarından. Benim gizli sığınağım, Limanında huzur bulduğum denizimdir yazı.. Yazdıkça yeniden doğarım, Yeniden ümit ederim. Yeniden hatırlarım gücümü Yazdıkça güneşi bile tutarım ellerimle.. Yazarken gizli evime saklanırım sanki, Beni kimseciklerin bulamadığı evime.. Ay’a.. Orada ne mi var … Ay’a her baktığımda yaşadığımı hissederim, Hala iyi şeylerin olabileceğine inanırım. Ay’dayken, güneşi bile tutarım ellerimle İliklerime kadar gücü hissederim ! Orada huzur var, vefa var Orada gülüşlerim hep içten, Oradan sonrası hüzün, Sonrası keder, Sonrası hiçlik ! Seher BARUT |