ÖMÜRDEN ÇALINAN NEFES
Sen’li cümleleri söküp içimden,
Gitmek istiyorum adının bile geçmediği yerlere… Sen’in yaşama ihtimalinin dahi olmadığı yerlere Sen’li cümleleri hep ayırdım ben bir kenara Şimdiyse adını kendimden çıkarıyorum. Sen’i aklımdan, kalbimden, kendimden çıkarınca Bana da pek bir şey kalmadı aslına bakarsan… Yokluğunda acıyla kavruldum, Gözyaşımla beslendim, Sessiz sessiz nasıl feryat ettiğimi bir ben bilirim. Şimdi yolun sonundayım ! Şimdi yokluk vakti Şimdi hiçlik vakti Şimdi gördüğüm o güzel rüyadan uyanıp, Gerçek hayatıma dönme vakti… Oysa ki ömürden çalınan bir nefesten farksızdın benim için, bir zamanlar.. Hoşçakal güzel olan her şeyin sahibi ! Ben bu defa gerçekten gidiyorum… Seher BARUT |