Yalnızlık
Bana bir gece ver ağlamak için
Al yıka fincandaki kederlerimi Mavi bulutları hayalimden attım Kapandım sislerin yalnızlığına Ey yüreğimdeki korku girdabı Kara gecenin şövalyesi Yalnızlığın efendisi sana geldim İşte ben yine yalnızım Sığınağımsın bir oda ver Karanlıklarından olsun Ne mehtap ne mavi gökyüzü neyime Fırsat geçmişken eline Burdayım boğ beni karanlıklarında Ey yalnızlık boğ beni Yakından korkarım senin uzaktan severim Kaçışın kendine çeker beni Arayışın dondurur yerimde mıh gibi Çakılıyım duvara acı çekerim Canım senin için nelere katlanmaz ki Soğukluğun alevdir nefretin baştan çıkarır Kaçışın bağlar küçümsemen tahrik eder Kim sevmez ki seni yalnızlık |