kış olsa
yetmişdört kışı
ankara garında
iliklerime kadar donsam
islim verse buharlı
soluk alamasam
tadı albümlerde kaldı o ayrılığın
senden bir daha ayrılsam



gençlik parkının en kuytu yerinde
diplesem duble duble üstüne
kalmasa beş param ceplerimde
koyacak ya iyice
verseler askerlik celpini ellerime
kendimi kışlada bulsam




bir kızım kalsa kucağında
gözleri deniz
ağzı sütlü dilleri dilsiz
bir mermi filizlese diz kapağımda
sen görmeden yaralansam



düşsem yarenlerden ayrı
dudaklarım çatlasa hozan tarlalarında
ölüm yakındır diyerek gayrı
yansam
yansam
orucum olsa sensizlik
bir ömür boyu susuz kalsam



saymasalar yaşanmışlıkları
ağzıma cüher koysa evliyalar
renkler cümbüşüne dönse alem
bir türbenin
duvar dibinde uyansam



senden
yeniden ayrılsam















kasım