Mandalina kokuyordu
Biraz tarçın
Biraz da karanfil dokunduğu yerler.



Kadın dediğin oydu.


Ellerinin derininde sakladığı çizgilerde
Tüm kokularını taşıyordu hayatın.


Bayatlamış kuzgun leşlerini umursamazdı
Yeni taze et kokusuydu sadece çeken onu.
Sıcaklığını biliyordu çünkü
Tazeliğin.


İliklerine kadar kadındı.


Dudaklarına koyduğu tebessümün
Her kırmızısında bir şeytan yavrusu doğuyordu.


Yürürken acısını hiç hissetmezdi
Kırıklarına bastıkça hayatının.
Nasır tutmuştu altları ayaklarının
Tıpkı yüreği gibi.



Kitap gibi kadındı.



Kimine göre elena , kimine göre elif
Yalnızlığın erkek karakterlerinin tanrıçasıydı.


Bağdat’ın tüm baharatlarını üzerinde taşıyordu
Tüm tutkusunu da ılık ılık esen dudaklarındaki nefeste.
Okudukça gecelerin koynunda kendini
Çocuk sabahlarını siliyordu.



Çeşnihâz ölümdü kadınlığında.



Oysa mandalina kokuyordu
Biraz tarçın
Biraz da karanfil dokunduğu yerler.





f.k.